صداها...!

نمی دانم تابحال به این نکته فکر کرده ایم یا نه!؟به این که در میان این همه امواج مکانیکی که در اطرافمان وجود دارد ، ما تنها محدوده ی بسیار اندکی از اصوات را می شنویم...!به اینکه در محدوده ی بسیار گسترده ی امواج الکترو مغناطیس ، فقط طیف کوچکی را می بینیم و حس می کنیم!چقدر کم شکرگزار بوده ایم  نعمت آرامش را ...این هدیه ی زیبای الهی را...و چه ناسپاسی بزرگ تر از این که همیشه غر بزنیم از نداشتن آرامش و آسایش!غر بزنیم از سر و صدا ، غر بزنیم از شلوغی ...از همه چیز!

فیزیولوژی قلب می خواندم...به این مطلب رسیدم که قلب چهار صدا دارد که دو تایش معمولا شنیده نمی شود!تازه دو تای دیگر هم به راحتی شنیده نمی شود!حالا تصور کن ما همه ی صداهای درون بدنمان را ، از فروصوت و صوت و فراصوت می شنیدیم!چه سمفونی ای می شد!آن زمان شاید نه خواب داشتیم نه خوراک ! تصورش را بکن ، هرجا می رفتیم شکم و قلب و ریه و رگ ها به جای دهانمان صدا در می آوردند!آن وقت شاید دیگر اثری از موسیقی نبود!در میان آن همه سر و صدا چه کسی ب دنبال آهنگ می رفت!همه می گشتند دنبال دو سیر سکوت!شاید حتی بسته بندی های سکوت را می فروختند! یا شاید مثلا پس از تلاش های زیاد و اختراعات و اکتشافات و هزینه ی زیاد ، هدفونی می ساختند که در گوش هایت بگذاری و صدای سکوت بشنوی!خنده دار می شد مگر نه!؟  آن موقع شاید همه ی ما زمینی ها باید موقع خواب هدفون استعمال می کردیم!حتی به این فکر کن که موقع دیدن فیلم هم باید هدفون می زدیم!یا موقع صحبت کردن با بقیه!یا حتی موقع رانندگی برای شنیدن صدای بوق ماشین ها در میان آن همه سر و صدای اضافی!

سخت است ...نه!؟

پس از سکوت لذت ببر!